Rob en Moniek - 18 Juli / 6 augustus 2010 -
NAMASTE |
Drie jaar geleden zijn we al een keer naar Nepal gegaan, daarna
doorgereisd naar Tibet en aan het eind van de reis teruggekeerd naar
Nepal. |
onderweg naar school en op school |
De school is voor de allerarmsten van de bevolking. Zes dagen per week
zijn we naar school gegaan, de schoolweek begint op zondag. Elke dag om
7 uur opstaan. Onderweg brood kopen en een fles drinkwater, ontbijtje in
een restaurantje en daarna drie kwartier lopen naar school. En dan was
het al warm en benauwd en stond het zweet al op je voorhoofd. Maar
onderhand liep je wel langs de talloze winkeltjes, de groentenmarkt,
heilige koeien, uitzicht op het Annapurnagebergte, langs talloze
waterstroompjes en rijstvelden. Een praktische les in ‘mindfulness’
denken. Niet zeuren dus over vermoeidheid en hitte, maar wees bewust van
je omgeving en beleving. |
bij slecht weer is de assembly vóór de school maar anders is het gewoon op het speelveld achter |
Die eerste dag wilden we even de kat uit de boom kijken en niet meteen
voor de klas staan, maar al na een uur stonden we, natuurlijk totaal
onvoorbereid, voor een groep. Engelse les geven in de middenbouw en
daarna buiten aan de onderbouw gym geven. Een bonte verzameling jonge
kinderen die alleen maar Nepalees praatten. Een doos met springende
kikkers. De zon stond al hoog en warm aan de hemel. Met het zweet op je
rug gaan voordoen hoe je een estafette loopt, was wel lachwekkend. De
kinderen vonden het prachtig om te zien hoe wij voordeden hoe je door
het gras hupt. |
allerlei leerzame en actieve spelletjes gedaan tijdens Practical Hour - coordination games - | ||||
de kinderen hadden zichtbaar veel lol |
We hebben gezongen met de kinderen en kwartetten gemaakt. Het maken van
de kwartetspellen was een groot succes. Engelse woorden en dan een
tekening er bij maken. Eindeloos werd er door de kinderen mee gespeeld.
Als we over een paar jaar teruggaan, zal het waarschijnlijk letterlijk stuk gespeeld
zijn en
gaan we nieuwe kwartetten maken. |
met klas 5 waterraderen gemaakt |
Trekpoppen maken van karton. Eerst op de achterkant alle onderdelen van
het menselijk lichaam in het Engels opgeschreven. De les daarna met de
touwtjes en splitpennen alles in elkaar gezet. Hoe een splitpen werkt,
was een uitleg apart. Na de les had ik nog wat karton over. Een grote
jongen zag dat en ik vroeg of hij de stukken karton wilde hebben om er
nog wat van te maken. Dat wilde hij graag. “Maar je hebt toch geen
schaar thuis?, zei ik tegen hem. “ Iemand in de straat heeft een schaar
en daar ga ik wel naar toe..” was het antwoord. Deed mij denken aan de
tijd dat ik vroeger bij iemand in de straat naar de televisie mocht
kijken, maar een schaar lenen is toch iets anders. De volgende dag kwam
hij op school met een prachtige trekpop die hij vol trots aan mij en de
anderen liet zien. |
met klas 4 plezier bij het trekpoppen maken |
Met twee bovenbouwgroepen zijn we naar het Mountain Museum geweest. Een soort schoolreisje voor de kinderen. De mooiste kleren hadden de kinderen aangetrokken, de jongens hun stoerste zonnebrillen op. In het museum waren foto’s van de toppen van de Himalaya, klederdrachten, een Tibetaans tempeltje, spullen van bergbeklimmers en Sherpa’s en een pop die de Yeti voorstelde. De kinderen waren overtuigd dat het beest echt in de bergen leefde. Bij die manshoge pop moest natuurlijk een groepsfoto gemaakt worden. Daarna hebben we de kinderen getrakteerd op flesjes cola en fanta. Een onvergetelijke excursie voor ons allemaal.
’s Morgens op weg naar school brandde de zon al hoog aan de hemel en het
beloofde een superhete dag te worden. Het lopen naar het museum zou ruim
drie kwartier door de rijstvelden in de felle zon zijn. Ik wilde niet
dat de hitte teveel voor kinderen zou worden. Onderweg naar school
verzamelde ik in diverse winkeltjes stapeltjes oude kranten om daar iets
ter bescherming voor de zon van te maken. Een praktische
lesvoorbereiding. Ik vouwde een hoed van een krant en zette die op in de
klas als lichtend voorbeeld, voordat we op pad zouden gaan. Wat goed
bedoeld was, ontaardde in pret en gelach. Ik ben nog dagen lang door
alle kinderen van de school en de teamleden geplaagd. |
gezellig educatief uitje naar het Mountain Museum |
we hebben een lekkere maaltijd voor de kinderen helpen klaarmaken |
Aan alles komt een eind. Tijdens de laatste dag op school werden we
overladen met bloemen en slingers. Elk kind had wat mee. Van een kind
kreeg ik een brief met een zeer dankbare en emotionele inhoud. Ook kreeg
ik het enige boek dat hij thuis had. In de Nepalese cultuur zit “dank je
wel” zeggen niet echt ingebakken, maar op deze manier werd duidelijk dat
onze aanwezigheid in de afgelopen weken gewaardeerd werd. De
leerkrachten zeiden dat we, zeker met onze onderwijskundige manier van
werken, veel nieuwe dingen hebben laten zien. Vrolijkheid en kennis
hebben we toegevoegd. |
bakje curd | in de bieb | rekenles | kwartetten | voltallige staf |
In Kathmandu, op onze terugreis, zag ik deze treffende spreuk in een
boekwinkeltje: Rob en Moniek |