Angelique en Maya   - november 2007 -

Wij zijn Angelique en Maya en zijn in november 2007 een maand in Nepal geweest, waarbij wij ook de ‘Namaste Primary School' hebben bezocht. Toen wij samen hadden besloten om naar Nepal te gaan, vonden we het ontzettend moeilijk om te kiezen welke projecten wij graag wilde bezoeken en helpen. Na een zoektocht op internet hadden we een aantal stichtingen uitgekozen en contact opgezocht met de oprichters. Voor een project in Kathmandu kozen wij voor het 'Langtang Children Home', waar we een dag of 10 geholpen hebben.
Het contact met Julia en Brigitte van ‘Stichting Namaste Nepal’ was ook meteen erg leuk. Wij voelden ons serieus genomen en heel belangrijk. Ook voelden wij ons erg welkom. Na een aantal keren contact te hebben gehad (zowel e-mail als telefonisch en persoonlijk contact) hebben we besloten om naar Pokhara te reizen en Julia en Brigitte op te zoeken en natuurlijk de school waar het uiteindelijk allemaal om draait. Onze eerste indruk van de school was dat het er allemaal zo netjes en vrolijk uitzag (wij hebben in Nepal meerdere scholen bezocht waarbij dit heel anders was). Wanneer je aan komt lopen is het verbazend hoe mooi de locatie van de school is (tussen de bergen) en de school valt op door de kleuren wit en oranje. Wanneer je je omdraait zie je het mooie Himalaya gebergte.
 
een mooie locatie even voorstellen de ochtendceremonie de helft van klas 4 mickey in de gang
 
Naast dat we de kinderen op school hebben gezien, hebben we ook een aantal kinderen thuis bezocht samen met Julia. Zo hebben wij kunnen zien hoe de mensen leven, wonen en hoe ze met elkaar omgaan. En wat waren deze mensen en kinderen arm. Sommige kinderen leven met hun ouders in een hele kleine van steenblokken gemaakte hutjes waarin alles wordt gedaan. In deze ruimte is meestal geen water aanwezig en leven soms gezinnen van 7 personen. De mensen waren enorm gastvrij en we kwamen er bijna niet weg. We kregen thee en koekjes en zelfs een tika op ons voorhoofd wat ons geluk en gezondheid zou brengen. Ook hebben wij gedanst met de kinderen. Het is ongelofelijk hoe vrolijk de mensen zijn onder zulke armoedige omstandigheden. Dat zijn dingen waar wij in Nederland wat van kunnen leren. Wij zouden er nog uren over door kunnen vertellen. Het heeft bij ons beide een grote indruk achtergelaten.
 
Sabita danst... ook met Irmgard... en Angelique broer Sunjay doet ook mee het was heel gezellig
thee en koekjes Twee oude foto's van Sabita  (hier 6) en Sunjay (hier 5) uit 1999.       Daarna nog langs een paar andere kinderen
 

Voor de kinderen op school hebben we een dag gekookt. Dit was een erg leuke ervaring. Eerst zijn we met Laxmi naar de markt geweest en hebben we alles gehaald om voor 135 kinderen te kunnen koken. Daarna zijn we met al deze spullen naar de school gereden. Vervolgens hebben we samen met behulp van de kookdidi’s op school het eten bereid. In de middag kregen alle kinderen een bord en een beker en kregen ze om de beurt eten opgeschept. Ook de leraren aten een hapje mee. Voor ons was dit leuk om te doen. Zo hadden we ook echt het idee dat we iets voor de kinderen deden, want we wisten van Julia en Brigitte dat deze kinderen niet elke dag een gezonde maaltijd krijgen. Voor € 25,- heb je eten en drinken voor 135 kinderen en dat was voor ons echt een kleine moeite. We hebben hiermee zoveel kinderen blij gemaakt.

 
In de ochtend naar de markt en daarna met kookdidi's  Sangita, Sita en Maya een lekkere maaltijd gemaakt
even relaxen bordjes uitdelen tarkari opscheppen nog meer tarkari eten en daarna drinken
Angelique met kids ben ik dat???? Maya aan het elastieken Brigitte met het springtouw Julia met de frisbee
 
Na het eten hebben we nog gespeeld met de kinderen en aan het einde van de dag hebben we ook nog mandarijntjes uitgedeeld.
Samen met Irmgard hebben we er financiël voor gezorgd dat er een afwateringssysteem aangelegd kon worden. Julia en Brigitte waren hier heel erg blij mee. Na het feest van 1 december gaat er al aan gewerkt worden. s'Avonds zijn we nog een lekker hapje gaan eten bij Restaurant 'Mamma Mia'. De volgende ochtend was het dan afscheid nemen.....en dat viel heel zwaar! Nadat we van Laxmi een sjaaltje en een tika gekregen hadden,   stapten we in de taxi opweg naar 'buspark' voor ons vertrek naar Kathmandu.
 
We hebben ook nog in alle klassen mandarijntjes uitgedeeld.        Nog even wat leuke foto's met de kookdidi's en een knuffel met Bonnie
Hollands kooktrio lekker uit eten met z'n allen Maya een sjaaltje Angelique een sjaaltje wij hebben genoten!!
 
Graag zouden we in de toekomst nog eens terug willen gaan. Al met al was het een reis om nooit te vergeten. We zijn Julia en Brigitte dankbaar dat we een kijkje hebben mogen nemen bij  de ‘Namaste Primary School’.

Liefs,
Angelique en Maya  

                                                                                      terug naar boven