Hoe wij bij het Education For Poor Children kwamen - februari 2004
Mijn zus (Petra) en ik (Meriam) gingen voor een korte vakantie naar Nepal.
We zouden maar 7 dagen in Nepal zijn
(mijn zus heeft 2 kleine kinderen en ik weinig vakantiedagen, vandaar)en wilden
daar iets doen voor de mensen. Omdat ik al een keer eerder in Nepal was geweest
wist ik dat de mensen het daar erg arm hebben, dus ik ging op zoek naar
vrijwilligerswerk dat we konden doen in Nepal. Helaas waren de meeste dingen die
je kon doen voor langere tijd, dus dat was niet voor ons weg gelegd, totdat ik
bij de site van stichting Namaste kwam en zag dat je in een schooltje in Pokhara
een dag kan koken voor hele arme kinderen. Dat was precies wat we zochten. Ik
belde hen op en kreeg een erg enthousiaste Julia aan de telefoon. Zij was zo
bevlogen, dat ik gelijk zin had om naar het
schooltje te gaan. We hebben nog met Julia en Brigitte afgesproken voordat we
gingen en hebben een hele leuke videoband gezien waar veel over het schooltje te
zien was.
Dan bij het schooltje zelf: we kwamen
om 1/2 10 ´s morgens aan en hebben het ochtendritueel mee gemaakt. Allemaal heel
gedisciplineerd. De kinderen daar zien er zo lief uit. We hebben bij de kinderen
in de bankjes gezeten en liedjes gezongen. Het hoofd van de school (Agni) zocht
4 sterke jongens uit die met ons mee naar de markt gingen om de boodschappen te
helpen dragen. We hebben een gigantische hoeveelheid groente, mandarijntjes,
limonade en brandstof ingeslagen, genoeg om 125 kinderen te eten te geven, voor
nog geen 20 Euro. De jongetjes sjouwden zich een breuk maar wij mochten niet
helpen.
Op school terug gekomen waren er al een aantal meisjes en een jongen die ons
gingen helpen met het snijden van de groenten. Dat ging allemaal heel snel en
een van de meisjes ontpopte zich als opperkok en zij heeft ervoor gezorgd dat
het ook nog lekker smaakte. Van het bedrijf waar ik werk (PrintRun) had ik geld
mee gekregen om iets voor het schooltje te kopen, ik dacht zelf aan voetballen
of schriften o.i.d. maar Janneke (een Nederlandse vrouw die voor een langere
tijd het schooltje helpt met professionaliseren) had een pan en een stoof
gekocht toen wij daar waren en dat leek me een prima cadeau voor het schooltje
dus dat hebben we betaald van het geld van mijn bedrijf. Ondertussen hebben we
de limonade klaar gemaakt en kwamen alle kinderen in een rij aangelopen om de
limonade in ontvangst te nemen. Dat moesten ze snel opdrinken want er zijn maar
10 bekers voor alle kinderen, dus snel omspoelen en dan kon de volgende er uit
drinken. Daarna gingen ze weer verder met de les.
Meriam zingt liedjes mee in klas 3 Petra laat foto's zien van haar kinderen De gekochte grote pan en stoof
Tijdens de middag pauze hebben we alle kinderen een gele pet gegeven die we van Julia en Brigitte hadden meegekregen en een mandarijntje. Ook daar gingen alle kinderen weer voor in de rij staan. En steeds zeggen ze´thank you miss`. Heel aandoenlijk. Toen iedereen weer in de klas zat zijn we het eten gaan uitdelen. De leraren weten heel goed wie er het meeste nodig heeft en gaven aan wie we wat meer of minder moesten geven. Uiteindelijk zaten alle kinderen heerlijk te smikkelen. En wij ook. Door de kruiden die er in werden gedaan smaakte het heerlijk.
Op het marktje kochten ze Allemaal in de rij voor een petje en een lekkere mandarijn
grote mandarijnen
Alle handjes omhoog en dan smikkelen van een Voor alle kinderen waren er petjes en werd
sappig mandarijntje het een gele bedoeling (van de Konmar)
Petra aan de erwtjes Meriam en Petra vonden het erg leuk Ganga maakt de tomaten klaar
om een maaltijd klaar te maken
Een glaasje zoete limonade Het was weer heerlijk
ging er goed in
Het was een onvergetelijke dag en een hele mooie ervaring. We hebben met
´weinig´geld en een dag van onze vakantie, kinderen een goeie maaltijd gegeven.
Voor hun heel belangrijk, dat krijgen ze niet zo vaak, voor de school heel
belangrijk, hiermee kunnen ze de kinderen aan hen binden. Voor ons heel
belangrijk omdat je met je neus op de feiten wordt gedrukt, wij
hebben het heel goed maar heel veel andere mensen niet. We hebben een hele leuke
dag gehad met hele lieve en spontane kinderen. Bij een volgend bezoek aan Nepal
ga ik zeker terug naar het schooltje.
We wensen Julia en Brigitte heel veel
succes met dit fantastische project.
Petra en Meriam uit Utrecht
