Hallo, ik ben Marijke en wil iets vertellen over Nepal. Nepal is mijn tweede vaderland, ik ben er nu 6 keer geweest, waarvan 3 keer voor langere periode. Ik heb een keer een maand in een gezin gewoond, veel trekkings gedaan en met eigen ogen gezien dat Nepal alle hulp kan gebruiken, hoe klein dan ook.
In de periode oktober-december 2002 ben ik er weer 2,5 maand geweest. Voordat ik vertrok las ik het interview in de krant ‘Delft op Zondag’ met Julia en Brigitte en bedacht ik me, dat ik vast iets voor hen kon betekenen. Helaas had ik al 10 kilo 2-hands kleding voor Stichting Vajra om mee te nemen, maar na een leuke eerste kennismaking, was het besluit om voor de kinderen te gaan koken snel gevallen. 
Ik heb dit keer een trekking naar Annapurna Basecamp gemaakt, Dasain en Tihar (de belangrijkste familiefeesten) met mijn vrienden/familie gevierd en een maand in het Everest gebied rondgezworven.

In de laatste week ben ik dan met de bus naar Pokhara gereisd en heb ik de school bezocht. Ik vond het spannend en best wel een eer dat ik een bezoek mocht afleggen. Op maandag ben ik langs geweest om kennis te maken met Agni, Durga, de andere twee onderwijzers en natuurlijk de kinderen. Agni vertelde heel trots over de kwaliteit van hun onderwijs, maar ook dat ze de kinderen elke dag weer het belang van onderwijs moeten vertellen. De kinderen vinden bezoek ontzettend leuk. Als je de klas in komt roepen ze in koor, namaste, how are you!!!!! Met Agni sprak ik af, dat ik de volgende dag om 11.00 uur zou terugkomen en dat we samen groenten zouden gaan kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Rond 11.00 uur gingen we, vergezeld van 3 jongens en een paar jute zakken op weg naar de groentekraampjes. Nou, de man daar had een goede dag. Wij verlieten hem na wat onderhandelen met 7 kilo bloemkool, 2 kilo bonen, 4 kilo kool, 3 kilo aardappels, 1 kilo erwten, 2 kilo tomaten, ½ kilo uien, 3 bossen andijvie etc. Daarna 2 kilo noedels gekocht, wat kerosine en als extraatje 200 mandarijnen!! En dat alles voor maar 1500 roepies (circa 20 Euro). Het is haast niet te geloven dat daar bijna 100 kinderen van kunnen eten.

Met zijn zessen hebben we alle groenten schoongemaakt, gesneden en toen kon het koken beginnen. In een hele grote pan, op een simpele kerosinebrander, lukte het om een heerlijk groente/noedel gerecht te maken. Ik mocht voorproeven en echt, het smaakte heerlijk. Dat vonden de kinderen ook. In het kinderdagverblijf waar ik werk maak ik voor 10 kinderen eten klaar, maar ik heb nog nooit aan 92 kinderen eten uitgedeeld! Het was fantastisch! Ze waren heel erg enthousiast en hebben met smaak gegeten. Tussendoor, in de speelpauze, liep ik met zeker 10 kinderen aan elke hand over het schoolplein. En heb ik met de kleintjes een mimespel gespeeld. Ik deed net of ik een grote bal in de lucht gooide en weer opving, en dat vonden ze een erg leuk spel! Ze deden dan ook uitbundig mee. Ook had ik nog wat ballonnen om uit te delen en daar werd ook druk mee gespeeld. Rond 16.00 uur was het eten op, en de school afgelopen en heb ik alle kinderen uitgezwaaid.

Het was een hele leuke dag. Het was ook een fijn gevoel dat ik met zo weinig geld (voor Nederlandse maatstaf) zo veel kinderen een gezonde maaltijd kon geven. Omdat ik heb gezien hoe goed het geld besteed wordt, ben ik meteen ook donateur geworden van Stichting Namaste Nepal! Bent u de volgende donateur?

Groeten van Marijke