Namaste,

Hier weer een verslagje van mijn bezoek aan de Namaste Primary School. Mijn reis was dit keer (maar) 3 weken, waarin ik iedereen in Nepal wilde bezoeken. Dat is gelukt, en natuurlijk ga ik dan ook naar de school in Pokhara. Na een weekje Kathmandu met een aantal bezoeken, nam ik op vrijdag zoals gebruikelijk weer de bus voor een uurtje of 7/8. Ik werd warm onthaald door Chandra, de eigenaar van Karma Guesthouse, waar ik vorige keer 3 maanden heb gewoond. Ook iedereen in de buurt was weer enthousiast om me terug te zien.

Op zondag ben ik met Julia meegegaan naar school. Onderweg kwamen de kinderen al weer aanhollen: Monique! Monique! Tja, dat krijg je als er vaker vrijwilligers komen, maar ze wisten al gauw weer dat ik Marika was. Het was vooral leuk om te zien dat bijna alle kids echt een kop gegroeid zijn! En sommigen zijn ook in hun gezichtje duidelijk veranderd. De speciale vriendinnetjes die ik vorige keer zo lief vond, Laxmi, Nisha, Urmila en Durga kwamen ook meteen weer bij me om gedag te zeggen en mijn hand vast te houden. Ik heb tijdens de assembly verteld dat ik dit keer maar 3 weken in Nepal ben en dus maar een paar dagen op school kom.

Dinsdag was de school dicht. Er was Saraswati-puja. Saraswati is de Godin van kennis en dus een speciale Godin voor de leerlingen. Ze kwamen die dag speciaal naar school voor een offerande: bloemetjes, een thika met rijst vermengd met rood poeder, wierook etc. Juf Geeta nam de leiding en zegde een soort gebed op dat de kinderen na moesten zeggen. Een leuk detail was dat iedereen zich extra goed gewassen had, de meisjes hadden hun haren gewassen en lieten het deze dag loshangen. Wat een mooie haren toch! In ruil voor de offerandes kregen ze wat fruit en later van mij nog een lekker snoepje.

Julia was met de 8 leerlingen van klas 5, Laxmi en 1 docent naar Chitwan, als schoolverlatersuitje. In die tijd kon ik mooi hun klaslokaal verven, want daar hadden ze flink huisgehouden (boos omdat ze geen voetbal kregen, en daarom hadden ze de verf en stukken stucwerk weggekrabbeld). Het voelde wel dubbel. Maar goed, de muren zien er weer mooi uit en ik heb een serieuze preek gehouden toen ze terugkwamen, dat wij sponsors daar ons geld niet voor sturen en dat ze nooit, maar dan ook nooit iemand anders’ eigendommen kapot mogen maken!

Op woensdag heb ik wat lessen bijgewoond. De nieuwe leraren, Amrit, Geeta, Samjhana en Meena doen het goed. Amrit maakt van een rekensom een heel toneelstukje, waardoor het erg duidelijk is voor de kinderen wat hij bedoelt. Ook de dames zijn enthousiast! Op donderdag ben ik de hele dag in Nursery geweest. Ik heb steeds 4 kinderen apart genomen en een spel verzonnen waarin rekenen, spellen, en tellen (alles in het Engels en Nepalees) aan de beurt kwamen. De hele klas kwam aan bod en ze vonden het erg leuk!

Mijn laatste dag op school heb ik poppenkast gespeeld. Ik dacht dat ik dat samen met Julia ging doen, maar helluppie, ik moest het zelf doen en zij zou filmen! Alle kids naar de speelnursery, een tafel op zijn kant en een sjaal over de bovenkant en voila: poppenkast.
De kinderen zijn zoiets niet gewend, dus zaten ze in spanning, met de armen over elkaar te wachten op wat zou gebeuren. Ik had een vos, hond, beer, panda etc. die als nieuwe leerlingen te voorschijn kwamen. Juf Geeta was geïnstrueerd wat te doen, en zij vroeg dus of Kesab de Kukur (hond) kon spellen. Het ene na het andere beest kwam even langs. Uiteraard deden mijn beesten alles fout, tot groot plezier van de kinderen. Ze vochten, riepen door de klas, begonnen heel hard Nepalese liedjes te zingen, moesten steeds plassen en gedroegen zich niet heel netjes. Aan het eind vroeg ik kinderen naar voren en ook om een handje. Nou, dat vonden ze toch wel eng, krijg je zo’n handje wel terug dan??

Hoewel het kort was, was het erg fijn om er weer te zijn. Het veld achter school is inmiddels opgehoogd, de school opnieuw geverfd en de wijk eromheen wordt langzaam volgebouwd met huizen. Helaas heeft de groentetuin het niet gered, dus als nieuwe vrijwilligers nog een idee hebben daarvoor…. 

Julia en Brigitte, ik vind het nog steeds geweldig wat jullie voor deze kinderen doen. Keep up the good work!!! 

Groetjes van Marijke.