AANKOOP  VAN  HET  LAND  
 

September 2005 

Het afgelopen jaar zijn we druk bezig geweest met overleggen wat betreft de plannen voor de aankoop van grond voor een eigen school. De reden hiervoor hebben we al genoemd onder de kop ‘bouwplannen’. De speculaties dat er gebouwd ging worden op het stuk grond van het ’Education Center for Poor Children’ was toch eigenlijk van doorslaggevende aard. De factor dat de directeur hoge eisen ging stellen aan onze sponsering hebben we uiteraard ook heel hoog opgenomen. We zaten ook een beetje vast wat betreft de toekomst van onze sponsering aan deze school. We hadden zo graag nog veel meer willen doen, maar elke keer moesten we onze enthousiaste ideeën de kop indrukken en goed nadenken over het feit dat alles wat we zouden doen in school ter verbetering zou komen aan het huis van de directeur (Agni). Zoals b.v. de opbouw die we vorig jaar hebben laten maken. Er was gewoon geen ruimte meer om uit te breiden zonder dat er aan de school verbouwd of aangebouwd moest worden. Dit alles heeft geleid tot onze beslissing zelf een stuk grond aan te schaffen en er een eigen school op te zetten. Er waren een aantal mensen die onze stichting graag financieel wilde helpen, maar NIET wilde investeren in het huis van de directeur. Deze fantastische mensen hebben ervoor gezorgd dat wij in september 2005 over konden gaan op het kopen van een stuk grond. In vier weken tijd heb ik (Julia) hemel en aarde bewogen om deze klus te klaren. Land gezocht en gevonden in de wijk Birauta, een wijk in aanbouw met een fantastisch uitzicht op de mooie Himalaya. Er volgden vele onderhandelingen, maar aan het eind van de rit waren we een groot rijstveld rijker en konden ons met de volgende stap gaan bezighouden….de bouw van de omheining!!!

 
onderhandelingen over
het land
de deal is rond uitzicht over de kloof nu nog een rijstveld ... Julia is in haar noppies
 

DE  OMHEINING 

Maart/april 2006

Eindelijk was het dan zover. We hadden een afspraak gemaakt met de landeigenaar dat we pas in maart 2006 het gekochte stuk grond in gebruik wilde gaan nemen. Hij kon dus eerst gewoon nog z’n rijstoogst binnenhalen. Het was een heel ander gezicht dan toen alles nog zo mooi groen was van de rijstplanten. Nu was het een grote kale vlakte. De vorm van het land zag je goed liggen, omdat het er een beetje uitziet als een vissenstaart. Het land is bijna 100 mtr. lang. De breedte varieert van 20 mtr. aan het begin tot wel 45 mtr. aan het eind bij de kloof. Aan de linker en rechterkant hebben we nog buren die we eerst toestemming moeten gaan vragen over de te maken omheining rond het land. Om die omheining er goed uit te laten zien waren we van mening dat we het land het beste een beetje recht konden trekken. Het land heeft ontzettend veel rare hoeken en bochten. Voor alle betrokken partijen zou het dan ook beter zijn om alles zoveel mogelijk in een rechte lijn te laten lopen. Voor de werklui zou dit ook aanzienlijk makkelijker bouwen zijn. We maakten met de beide partijen een afspraak om hier eens lekker over te kletsen. Na een paar dagen hadden we iedereen opgetrommeld. Gewapend met meetlinten, touwtjes en stokjes kon het meetwerk en onderhandelen gaan beginnen. Het was niet makkelijk, moet ik zeggen, in deze mannen cultuur én als buitenlander om m’n poot stijf te houden en niet te veel weg te geven om maar van ‘het gezeur’ af te zijn over die paar centimeters land. Maar in de afgelopen jaren hebben we veel geleerd van de nepalese ‘onderhandel’ cultuur en kwamen we er na een goed gesprek zeker uit. En als we dan weer een goed lijntje gespannen hadden klonk het ‘tikcha’ oftewel ‘okay’. Het is altijd een beetje geven en een beetje nemen. Dat is voor allemaal heel gezond en kunnen we elkaar na afloop gewoon recht in de ogen blijven kijken. De hele dag hadden we besteed aan het opmeten, rechtrekken, touwtjes spannen en stokjes in de grond slaan. Daarna verlieten alle partijen tevreden het land en konden wij de volgende dag aan de slag.
 
overleg met de buurman beetje geven
beetje nemen
het eerste paaltje de stenen zijn
geleverd
de waterbuffels
op het land
alle materialen
liggen klaar
de geulen
worden gehakt
het einde van
het stuk land
Toppie ! ! ! ook de dames doen
het zware werk
 

1 t/m 15 april 2006

De dagen erna was het een hele drukte op het land. Het was een komen en gaan van trucks met ladingen zand en grote keien. Een aantal werkers ging gelijk aan de slag met het uitgraven van geulen rondom het land. Een paar anderen gingen aan het werk met het in stukken hakken van de grote keien. Een zeer zwaar karwei. Dan worden de in platte stukken gehakte keien zorgvuldig en systematisch in de geulen gelegd. Daarover gaat dan de cementspecie om het doorlekken van water tegen te gaan. Ook werd er een hutje gemaakt voor de werkers die toezicht zouden gaan houden op de bouwlocatie. Regelmatig als we gingen kijken namen we voor de werkers een lekker stukje fruit of iets te drinken mee. Binnen een week was de gehele stenen rand, van in omtrek bijna 250 meter, klaar. Nu zag je heel duidelijk de contouren van het stuk land en lijkt het inderdaad op de vorm van een vissenstaart. Op 6 april gebeurde het waar we eigenlijk al voor vreesden. De staking begon en al het vervoer lag plat. De paar dagen erna waren nog niet zo heel erg daar we genoeg bouwmateriaal hadden om door te werken. De bevolking zelf wist ook niet hoelang de staking zou gaan duren en dacht in eerste instantie dat het om een paar dagen zou gaan. Een sprankje hoop dus! Maar al gauw verdween het sprankje hoop toen ze ook nog een ‘curfew’ (uitgaansverbod/avondklok) gingen instellen. Nu werd al het werk aan de omheining gestaakt. Het werd onmogelijk voor de Nepalezen om op het land te komen daar ze door de ‘curfew’ tussen bepaalde tijden niet over straat mochten. Helaas!  Wachten dan maar tot al die toestanden achter de rug zijn. En voor hoelang? Dat wist niemand. Jammer hoor, we hadden graag de omheining af gezien voordat we terug gingen naar Nederland. We hadden nu veel tijd over om met Hari, de bouwondernemer, alles in details door te praten over de bouw van de school.
 
in de geul komt
stenen en cement
een truck met pech Laxmi / Hari / Shekher Het cement wordt
 aangebracht
iedereen is druk bezig
Cementmix lossen van zand even checken de eerst laag
is klaar
nog even overleggen
met de buurvrouw
250 mtr. muur droogt begin gemaakt van
de stenen muur
het land wordt
omgewoeld
achterste gedeelte
van het land
nog even nababbelen
 

23 april 2006

Het heeft nog een paar dagen heel wat zweetdruppels gekost eer het dan eindelijk zover was. Door de staking en ‘curfew’ gingen vaak afspraken niet door wat voor beide partijen heel vervelend was. Maar al met al hebben we toch alles kunnen bespreken en duidelijkheid kunnen verschaffen over hoe en met wat voor materialen er gebouwd gaat worden. Pokhara is ook een aardbevingsgevoelig gebied en daar moet rekening mee worden gehouden met bouwen. In de betonnen pilaren zullen daarom meer, en extra dikke, ijzeren staven worden aangebracht.
Nadat er een deal was gesloten over de prijs was het grote moment dan eindelijk gekomen! In het bijzijn van getuigen werd het contract voor de bouw van de nieuwe school in 5-voud ondertekend. We kregen het er helemaal warm van. Fantastisch. Als de omheining klaar was kon er met de bouw begonnen worden. Helaas konden wij hierbij niet meer aanwezig zijn, omdat we terug gingen naar Nederland. Het was allemaal een beetje anders gelopen dan gepland, maar toch waren we aan het eind van de rit heel tevreden en kwam ons doel alweer een stukje dichterbij.

 
   
                            met getuigen erbij wordt het contract voor de bouw
                                      van de school ondertekend
                  Hari en Julia met
                     het contract
 

15 mei 2006

Na ons vertrek en na de staking is er met man en macht gewerkt om de omheining af te maken. Half mei was het dan zover. Alleen aan de voorkant is het nog open gelaten, omdat daar de vrachtwagens het land op moeten voor het laden en lossen. Het zal voor de schoolkinderen een veilig en rustig  speelterrein worden. Ze zullen nu geen last hebben van loslopende waterbuffels, want dat zou anders veel te gevaarlijk zijn. Ook worden ze op deze manier niet afgeleid door de werkers op de rijstvelden, door langslopende mensen of langsrijdende auto’s. We willen een goed schoolresultaat voor deze kinderen en daar is concentratie een belangrijk punt bij. De binnen en buiten muur van de omheining zal, als alles klaar is, gezellig opgevrolijkt worden. Misschien hebben de kinderen daar zelf wel leuke ideeën voor.

 
Half mei is dan eindelijk na wat tegenslag de hele omheining klaar.  Het ziet er goed uit ! ! !    HET BEGIN IS ER
 
 
DE BOUW VAN  - Namaste Primary School -                    
 

17 mei 2006

De voorbereidingen van de bouw konden van start gaan. Er werden eerst gaten gegraven op de plaatsen waar de steunpilaren zouden komen. Voordat er verder gebouwd werd moest er een Puja (inzegening) gehouden worden. In het bijzijn van een Pujari wordt er in zo’n gat een offer gemaakt met bloemen,rijst en fruit. Daarna wordt het gat afgesloten met een steen en verdwijnt het offer voorgoed onder de fundering. Shekhar en Laxmi voerden dit ritueel uit omdat zij voor ons de belangrijkste vrienden zijn en zich zo veel mogelijk bezig zullen gaan houden met het toezicht op de bouw.

 
de eerste gaten voor
de fundering
voorbereiding van
de Puja
de Puja (inzegening) afdekken van het
ingezegende stuk
 

Mei/juni 2006

Na de feestelijke Puja ging het dan echt gebeuren. Eerst wordt de omtrek van de begane grond afgebakend en uitgegraven. De lengte van het schoolgebouw zal ongeveer 20 meter zijn en de breedte ongeveer 10 meter. De geulen worden volgestort met stenen en cement. Daar boven op komt nog een verhoging van een meter. Het gebouw moet namelijk op gelijke hoogte komen te liggen met de weg anders zou het onder water komen te staan. Voorheen was het water op de rijstvelden juist een noodzaak. Aan deze ‘muur’ moest dus heel veel aandacht en tijd besteed worden. Tijdens het cement storten worden ook gelijk de ijzeren staven geplaatst die later met beton volgestort zouden worden. Dit worden dan de hoekpilaren van het gebouw. Voor de begane grond zijn dit er dan 22. Het in elkaar zetten van deze pilaren wordt allemaal handmatig gedaan. Dus er moet heel veel zwaar werk verricht worden. Eigenlijk is het allemaal een knap staaltje werk hoor. Er komt geen machine aan te pas. Als het cement uitgehard is worden de houten kaders weggehaald en laat het fundament zich al goed zien. Tegelijkertijd wordt er ook gewerkt aan een septic tank voor het afval water. Na een aantal weken staat het skelet van de begane grond en kan er aan de muren begonnen worden. Met regelmaat gaan de toekomstige leraressen een kijkje nemen bij ‘hun’ nieuwe school. Na dat bezoekje wordt er altijd gelijk naar ons gemaild over hun bevindingen en worden we op deze manier toch over alles op de hoogte gehouden. We hebben Kalpana en Laxmi onze oude camera gegeven en gevraagd zo nu en dan foto’s te maken en het rolletje op te sturen.
 

Het fundament van de school begint een goede vorm te krijgen

De houten kaders zijn weg gehaald nadat het cement uitgehard is
 

Juli/augustus 2006

Tijdens de regenbuien door werd er hard gewerkt aan de opbouw van de  muren. Na het plaatsen van de kozijnen en de deurposten moest er weer een ‘Puja’ gehouden worden. Dit keer was het een inzegening voor de grootste deur in het gebouw. Raar maar waar (klein foutje van de bouwondernemer) de deur van de nooduitgang dus! Nou ja, ook belangrijk. Maar graag hadden wij de Puja gezien bij de ingang van de school. Laxmi, Shekhar, Kalpana en de bouwondernemer Hari brachten één voor één een offer met rijst, kokosnoot en water. Daarna werd er voor hen en de werklui een heerlijke maaltijd klaargemaakt met geitenvlees, rijst en allerlei verse groenten. Een speciale maaltijd op een bijzondere dag. Op deze manier konden wij onze dankbaarheid tonen voor hun inzet. Na een tijdje waren alle muren van de begane grond klaar. Nu kon er begonnen worden met de voorbereiding van het beton storten. Over het hele dak werden ijzeren rasters gemaakt met golfplaten eronder. Aan de zijkanten werden houten kaders geplaatst. Daarna werden door het hele gebouw bamboestellingen geplaatst die het plafond moesten gaan ondersteunen. Tussen die mooie groene rijstvelden ziet de begane grond er al aardig imposant uit.

 
   Er wordt hard gewerkt aan de opbouw van de muren en het plaatsen van de kozijnen.               Daarna volgde weer een Puja.
   De bamboe stellingen worden geplaatst ter ondersteuning van het plafond, waar later het beton op gestort gaat worden.
 De begane grond is nu bijna klaar voor de eerste laag beton 
 
20 augustus 2006

Al vroeg in de ochtend om 7.30 zijn er een heleboel werklui aanwezig die de grote klus van vandaag moeten gaan klaren. Voor deze dag zijn er ruim 60 personen aanwezig. Onder hen ook veel vrouwen, die voor het grootste gedeelte op het dak aan het werk zullen zijn. Een dag van te voren zijn er trucks geweest die de zakken met zand en stenen afgeleverd hebben. Als eerste worden deze zakken gemengd en met water aangelengd tot een kant en klare specie. Aan één kant van het gebouw is een bamboestelling geplaatst waarop de mannen staan die het cement naar boven doorgeven aan de vrouwen. Op het dak staan de vrouwen in een lange rij de schalen met cement door te geven. Daarna kiept de laatste vrouw van de rij de schaal om. Dan wordt er weer water toegevoegd en wordt het hele natte cement, door een man met een elektrische luchtpomp, tussen het ijzeren raster geblazen. Een andere man maakt daarna de laag cement met een grote lat glad. Zo gaat dit ritueel de hele dag door. Aan het eind van de dag als alles klaar is, wordt er van cement een klein opstaand randje gemaakt. Als iedereen het dak verlaten heeft wordt er een waterslang opgelegd die de komende 3 weken het dak continu nat zal houden.
 
     Nadat de specie gemengd is, geven de mannen dit aan de vrouwen boven door
     Als al het cement er op aangebracht is, wordt het glad gestreken.       Hierna moet het uitharden.
 
september 2006

De natste en warmste periode van de moesson was weer voorbij en kon er hard doorgewerkt worden. De begane grond is ook al helemaal aan de buitenkant gestuukt. Ondertussen is er begonnen met de opbouw van de 1e verdieping. Deze zal 2 ruimtes minder hebben als de benedenverdieping.(6 dus) Helaas is de camera tussendoor per ongeluk geopend en ontbreken er een aantal foto’s van deze sessie. De laatste foto is gelukkig net gered en kunnen we zien dat ook deze verdieping zover klaar is. Het ijzeren rasterwerk wordt, zoals de voorgaande keer, door bamboestokken ondersteunt en het hele proces kan weer van voren af aan beginnen. Het gaat nu in een razend tempo.
 
aan de buitenkant is het
stucwerk aangebracht
de eerste verdieping is
 klaar voor de betonlaag
 
5 oktober

Het was een prachtige dag  en iedereen was weer vroeg aanwezig om voor de 2e keer een laag beton te gaan storten. Alleen de bamboeladder was dit keer een paar treden hoger. We hebben grote waardering voor de manier waarop deze mensen te werk gaan. De mannen en vrouwen die uren en uren hetzelfde zware werk doen zonder één woord te klagen. De afspraak tussen ons en de bouwondernemer was wel dat er op dit soort dagen extra aandacht besteed zal worden aan een goede lunch, een stukje fruit en een frisdrank naar keuze. Het hele proces verliep weer grandioos en rond de klok van 16.00 uur was de klus geklaard. Ook deze laag zal 3 weken moeten uitharden. Ook de 1e verdieping is een feit geworden! De dagen erna werd er beneden gewerkt aan de keuken en de leraren toiletten. Shekhar en Laxmi gaan bijna dagelijks even langs de school om het hele bouwproces te volgen en er voor ons een toeziend oog op te houden.

 
      De bouw vordert snel. Er is begonnen met de betonlaag van de 1e verdieping

      Na een dag hard werken is ook deze laag klaar.                                                       Het schoolgebouw krijgt al aardig vorm.

 
nadat het beton na 3 weken is uitgehard, werd er begonnen aan de laatste verdieping
 
24 november 2006

Het was een hele speciale gelegenheid om bij het storten van het beton van de laatste verdieping aanwezig te mogen zijn. Ik kon nu in levende lijve een keer meemaken hoe dat in z’n werk ging. Nou, petje af voor de mannen én vrouwen, die deze klus geklaard hebben. In de vroege ochtend werd alles voorbereid. Voor het eerst gebruikten ze een machine die het betonmengsel naar boven transporteerde. Veiliger en minder arbeidsintensief. De mannen schepten en de vrouwen gooiden de specie over het dak, waarna deze met een luchtpomp in het ijzeren raster werd geblazen. Een andere man streek het daarna weer glad.  Zo ging het de hele dag door. Natuurlijk werd er regelmatig een pauze gehouden. Ook waren Laxmi en haar dochter Rehka en de leraressen Dhana en Sabitri er weer bij. Rond 16.30 uur zat het erop en was ik ape-trots op het behaalde resultaat. De top was nu bereikt.! Nu moest het dak weer een dag of 20 nat gehouden worden om uit te harden.
 
steentjes schepen specie mengen kiepen van cement verspreiden van cement gladstrijken
rustpauze onderonsje met de luchtpomp
aan het werk
de laatste loodjes de top is bereikt !
 
25 november t/m 15 december 2006

De 2 weken erna heb ik hele bergen kunnen verzetten. Het bestuur van de school is gevormd en de contracten met de diverse instanties zijn getekend. Voor op het speelveld achter de school zijn 4 boompjes besteld  en is er opdracht gegeven voor het maken van de daarbij behorende ‘chautaras’ boomzitjes. Als het land straks geëgaliseerd is, zal er ook nog een stenen tafeltennistafel geplaatst worden. Bij een grote lokale houthandel is al het houtwerk besteld wat betreft de inrichting van de school. (schoolbanken en tafels, schoolborden, boekrekken, bibliotheektafels en banken, keukentafel met bankjes etc.,) Begin januari gaan ze met deze opdracht beginnen. Met gedoneerd geld zijn er al heel veel spullen voor de school gekocht. (stoeltjes en tafeltjes voor de speelklas, zitkussens voor speelklas en bibliotheek, ontzettend veel spelletjes en leermaterialen, etc…). Er is opdracht gegeven voor de bouw van de toilettengroep buiten.(6 wc’s) De tegels voor de keuken zijn uitgezocht en aan de lerarentoiletten op beide verdiepingen word ook hard gewerkt. Er is een groot bord langs de weg geplaatst met de locatie van de ‘Namaste Primary School’ erop.(zie 17 mei) Het stucwerk aan de binnen en buitenkant van het gebouw is bijna klaar.
 
boompjes gekocht houtfabriek aangeschafte spullen mooi plaatje ! stucwerk van plafond
tegelen van de keuken tegelen van de
wc binnen
stucwerk buitenkant
 
16 december 2006

Na veel gedoe is dan toch uiteindelijk de goede kleur oranje eruit gekomen. Lerares Dhana wilde hier wel even de verf uittesten. Het is de bedoeling dat de reling, de schuin aflopende randen en de omtrek van de buitendeuren oranje worden. De rest wordt wit. Binnen  een paar dagen was het geraamte van de toilettengroep ook al aardig zichtbaar. De bestelde boompjes, 2 kerstboompjes, een ficus en een hibiscus, werden netjes in de ‘chautaras’ gepland en voorzien van een verse laag buffel/geitenpoep.
Vandaag kwamen er alvast een aantal bekende en onbekende moeders met kinderen een kijkje nemen. Ze vonden het echt geweldig. Het was een erg emotioneel moment, zowel voor mij als voor hun. Ik moest van de moeders dan ook iedere gulle gever in Nederland bedanken voor het feit dat straks hun kinderen naar deze school toe mogen.
Bij deze!!!!
 
oranje boven de boompjes zijn er het planten de nieuwe leerlingen Bye bye tot gauw !!
 
Jan. / Febr. 2007

De laatste paar weken zal besteed worden aan het afmaken van het stucwerk, grondverven en verven van het hele gebouw. Voor het stuken en verven van de buitenkant worden eerst weer bamboestellingen geplaatst. Met een paar mannen tegelijk gaan ze dan aan de slag. Aan de buitenkant worden 2 lagen grondverf aangebracht. De uiteindelijke kleur wordt wit. Alleen de afdakjes en de relingen worden met een speciale betonverf oranje geverfd. In eerste instantie verliep het werk niet erg voorspoedig. Ook het weer in Nepal is van slag. Er was veel regen en het was erg koud. Dus er kon niet elke dag buiten gestuukt en geverfd worden. Dat leverde toch wel enige vertraging op. Binnen ging het wel gewoon door. De keuken werd voor zover ook verfklaar gemaakt. De leraren wc/badkamer op de begane grond en 1e verdieping werden voorzien van de benodigde leidingen en tot 1.80 mtr. betegeld.  

Er werd ook begonnen met het plaatsen van het toegangshek aan de voorkant van de school. Eerst werden daarvoor twee betonnen pilaren gemaakt en kon het hek er met een stevige ijzeren constructie aan vast gezet worden. Dit hekwerk hebben we 2e hands op de kop kunnen tikken van een oude school. Dat was dus een mazzeltje. Daarna kon de rest van de muur afgemaakt worden. Bovenop deze muur komt dan nog een speciaal veiligheids hekwerk. 

Eind februari werden de watertanks geleverd. Deze 1000 liter tanks komen boven op het dak te staan. Zo kan er straks dagelijks water naar boven gepompt worden.

 
het hele gebouw wordt in de grondverf gezet. De nepalese werklui halen hiervoor acrobatische toeren uit !
                                     ook de binnenkant is aan de beurt

de keuken

leraren toilet

Watertank (Echo) watertanks op het dak het hekwerk voor
de ingang
afwerking het schiet al op !
 
Maart / April  2007

De laatste loodjes wegen het zwaarst!! Na de oranje grondverf kwam de prachtige oranje betonverf laag erover heen. Daarna werd met de schilder besproken hoe we de omlijsting van de in/uitgangen wilde hebben. Na anderhalf uur tekst en uitleg geven te hebben, begon hij aan zijn werk. De volgende dag was het even schrikken toen we zagen dat de voorgestelde ronde bogen om de posten oranje blokken erboven waren geworden. De rust bewaren en rustig weer uitleggen wat de bedoeling was! Het uiteindelijke resultaat was oogverblindend. De laatste verdieping die als indoor-sport ruimt e.d. gebruikt zal gaan worden zag er ook prachtig uit. De laatste keer dat ik het zag stonden er nog bamboe stokken het dak te ondersteunen. Ook de stenen omheining aan de voorkant met het daarbij behorende hekwerk was ondertussen klaar gekomen. We hadden besloten om het hele voorste stuk vanaf de weg tot aan het einde van het schoolgebouw te bedekken met een dikke laag steentjes, zodat er in de regentijd geen inloop zou zijn van modder. Dat was nog een hele zware klus,omdat de truck met stenen niet door het hek kon en de lading dus buiten het hek dumpte. Gelukkig had ik hulp van Femke, een paar kinderen, leerkrachten en later nog van Charles en Petra. De steentjes werden op zakken geschept en deze werden dan naar binnen gedragen en leeg gekiept. We waren er even zoet mee! De binnenmuren waren in principe ook al geverfd in de kleuren die ik tijdens mijn vorige bezoek aangewezen had. Niet te weten dat ze op de muur anders uit zouden komen. Dus…je voelt hem al…….!! Gelukkig was de ivoren kleur die er opzat tot 1.50 mtr. wel in de juiste kleur lak. Maar alles daarboven door het hele gebouw heen zou gebroken wit moeten zijn en het was eigeel. Geen gezicht. Calimero had zich hier zeker op z’n gemak gevoeld!!  Ach ja, het kan wel eens tegen zitten. Ook dit probleem was na een dag of 2 wel weer opgelost. Al met al werden de kleine foutjes hersteld en kon er aan de inrichting begonnen worden. De tekst op het grote bord langs de weg, die naar de locatie van de school wijst, met ‘under construction’ erop is nu vervangen en staat er definitief de naam van de school op. Namaste Primary School.
 
bord langs de weg oranje grondverf alles in de grondverf alles in de originele kleur stenen sjouwen
indoor sport ruimte oranje poortje nog een keer verven officiële oranje kleur schoolmeubels lakken
 
DE INRICHTING VAN  - Namaste Primary School -
 

Aan de binnenkant van de klaslokalen hoefde gelukkig niet veel te veranderen. De kleuren zagen er goed uit. De kleur lila die ik had uitgezocht was zelfs ook de goede kleur lila op de muur geworden! De schilders hadden zich alleen vergist in de hoogte, deze moest 1.30 mtr. zijn i.p.v. 1.10 mtr. De komende dagen zou dit hersteld gaan worden. Al het meubilair waaronder dus de schoolbanken en tafels waren al een week van te voren naar de school gebracht. Een aantal hiervan moest nog wel op maat gezaagd worden. Daarna werden ze in de lak gezet. In november had ik al de maten opgegeven van de boeken- en voorraad kasten. Ze zouden ze dan, als de school klaar was, ter plekke in elkaar komen zetten. Maar helaas heb IK? dit waarschijnlijk verkeerd begrepen. De komende dagen werd het een kleine chaos. Alle kastdelen werden gebracht met de daarbij behorende timmerlieden en gereedschappen. Ojee…. Na een paar minuten had ik al begrepen dat de planken HIER terplekke op maat gezaagd werden en dat alles daarna in elkaar gezet werd en gelakt. Dus in de gangen werd geverfd en ook gezaagd… in de klaslokalen (die net kant en klaar geverfd waren) werd geschuurd, getimmerd en gelakt. Ook kwamen er tussendoor weer anderen die de schoolborden op kwamen hangen. Het waren een paar zenuwslopende dagen!! Nadat Femke en ik de toiletdeuren buiten van leuke kleuren voorzien hadden, besloot zij de school aan de buitenkant ook nog wat op te vrolijken. Charles en Petra hadden een aantal muren van de omheining voorzien van witte betonverf, die ik daarna met een leuke oranje rand versierd heb. Toen de heren van de houtfabriek na een aantal dagen klaar waren konden er andere heren aan de ‘finishing touch’ beginnen. Deze 2 mannen van ‘Kala Kendra’ (Art Center) hebben vroeger ook op de andere school voor ons de muurschilderingen binnen en buiten gemaakt. Het zijn echt kunstenaars. Van te voren had ik te kennen gegeven welk figuur ik waar wilde hebben. Met geduld en beleid zijn ze bijna 6 dagen bezig geweest om alle lokalen, de gangen en een aantal binnen- en buitenmuren te voorzien van leuke afbeeldingen, logo’s en sponsorlijst. Ook dit was allemaal voor de 13e april klaar. Geweldig.

 
klaar voor gebruik leestafels, schoolborden bibliotheekkast creatieve Femke Julia en haar oranje !!
De heren van het "Art Center" vrolijken alle lokalen gezellig op.     Ook een gedeelte van de buitenmuur.
 

Terwijl er in de klaslokalen leuke afbeeldingen op de muur geschilderd werden, ging Shiva aan de slag in de keuken. Shiva, Sangita en hun 2 kinderen wonen in een kamer op school. Zij zorgen er o.a. voor dat de school en de toiletgroep buiten schoongehouden worden. Vorig jaar hadden we een andere familie op het oog, maar deze vond het uiteindelijk toch te ver weg van hun kennissen. Shiva is heel erg handig en heeft in de keuken 2 verhogingen gemaakt voor de gasbranders waar de grote pannen op kunnen om te koken. Ook buiten heeft hij een constructie gemaakt waar er dan op hout gekookt kan worden.
Vorig jaar december had ik, dacht ik, een goed idee gevonden om wat aan groenvoorziening te doen op het grote speelveld achter de school. Er werden toen betonnen zitjes gemaakt en kon er een boom ingepland worden. De bomen zouden dan ook voor een mooi schaduwplekje kunnen zorgen. Helaas, de kerstbomen hebben de kerst overleeft maar daar was ook alles meegezegd. Toen ben ik weer gaan brainstormen en met hulp van Femke kwamen we op het geniale idee om een soort rieten afdakjes boven de zitjes te laten maken. Er werd gewerkt met hard houten palen en golfplaat waar uiteindelijk het riet op vast gebonden werd. Na een paar dagen was ook dit gerealiseerd.
Dagen lang was het in de school een komen en gaan van werklui. Af en toe voelde ik me net een agent die het verkeer moest regelen. Ik had nou eenmaal besloten dat de opening op 15 april zou zijn en dan moest het natuurlijk ook wel af voor die datum. Op 10 april kwam de eigenaar van de tapijtfabriek in eigen persoon het tapijt leggen in de bibliotheek, de peuterspeelklas en in het kantoortje. De kleur paste erg goed bij de leuke paarse muurtjes. Na een paar uur goed zweten was ook deze klus geklaard. De dag erna werden alle spullen gebracht die we de laatste maanden gekocht en opgeslagen hadden. (Alles hierover is te lezen bij het bezoek van Julia maart/april 2007.)
Eindelijk was het dan zover….. een spannend en emotioneel moment voor mij. Het plaatsen van het naambord van de school. Langzaam begon het tot me door te dringen dat de bouw er nu op zat. Ik liet alles even de revue passeren en dacht ik terug aan de dag dat we het stuk grond/rijstveld kochten in september 2005. En hier sta je dan……… april 2007... na anderhalf jaar... te kijken hoe de bouw zijn eind nadert en wetende dat daarmee ook de opening in zicht komt van de ‘Namaste Primary School’ een basisschool voor kansarme kinderen!!! ONS DOEL IS BEREIKT!!

 
stoven in de keuken ze staan goed vast de buitenstoof rieten afdak met zitje achterkant van de school
tapijt in de bibliotheek ook in de peuterklas plaatsen van buitenbord Laxmi en Julia zijn Trots
 

Nu de hele school bijna van binnen en buiten klaar was restte ons nog slechts één ding. Het bewerkstelligen van een speeltuin aan de voorkant van de school voor de lagere klassen. Herna had al enige tijd geleden met Laxmi voorbereidend werk gedaan en bij de ijzerfabriek uitgezocht wat de prijzen waren voor het maken van deze speelmaterialen. Deze toestellen zijn niet op voorraad leverbaar en er was ook geen catalogus. Ik ben daarom wat scholen afgeweest en hier en daar wat foto’s gemaakt van diverse toestellen. Helaas waren velen ervan stuk of de glijbaan en de wip te steil of de schommels te hoog. Dat werd uitleggen……..!!!! gelukkig had ik Nederland ook nog een paar foto’s gemaakt van een speeltuin en die kwamen later goed van pas. In de eerste week van april heb ik toen de desbetreffende man van de ijzerfabriek opgezocht en alles uitgelegd.Zeer nadrukkelijk ook vermeld dat er aan de onderkant van de wip geen ijzeren steunbalkjes zouden komen. Daarvoor in de plaats zouden er autobanden in de grond komen. Geen probleem…..! Het onderhandelen over de prijs was daarna nog een fluitje van een ‘roepie’. Over 10 dagen zouden ze klaar zijn.
Petra en Charles hadden besloten dat zij zich over de speeltuin gingen ontfermen en dat het een mooie actie zou zijn van ‘een Taak voor Sjaak’. Rond 19 april werden de spullen gebracht en kon het zware werk beginnen. Allereerst werd er plaats bepaald waar een toestel zou komen te staan. Daarna werden ze in elkaar gezet. Na een hele lange tijd stond alles daar waar het moest staan. Helaas was er geen cement aanwezig om de gegraven gaten bij de poten van alle toestellen mee vol te gieten. Dat moest een dagje wachten. Tot mijn verbazing zag ik toch dat ze die ijzeren punten onderaan de wip gemaakt hadden. En waar waren de twee autobanden??? Dat was niet begrepen. De ijzeren punten werden als nog eronder vandaan gezaagd ook al viel tussendoor de stroom uit omdat het slecht weer werd. De autobanden waren ondertussen ook gehaald en kon het laatste karwei ook geklaard worden. Ze stonden nu wel vreemd te kijken bij die wip met autobanden. We legden uit dat het op deze manier een stuk veiliger is en beter wipt! De dagen erna waren aan Petra en Charles. Eerst de grondverf erop en dan de leuke kleurtjes. Er was ook geen houden meer aan toen de speeltuin open ging.

 
Charles en Petra begin van de speeltuin alles in de grondverf leuke kleuren
 

Wat kan ik nu nog toevoegen? Het zit er op en het eindresultaat is fantastisch. Van binnen, van buiten en alles erom heen is echt grandioos geworden. De school is geworden zoals we het ons voorgesteld hadden. Een droom die werkelijkheid werd.
We hopen dat we er nog jaren van kunnen gaan genieten en dat er heel veel kansarme kinderen met plezier naar deze school kunnen gaan om o.a. te leren lezen en schrijven en daarmee hun kans te vergroten op een betere toekomst.

Op 15 april 2007 is de school officieel geopend.

Familie, vrienden, kennissen, donateurs, sponsors en collectanten allemaal nog eens ontzettend bedankt dat wij deze basisschool met uw hulp hebben kunnen realiseren.

GEEF ZE EEN TOEKOMST……….GEEF ZE ONDERWIJS!!

 
sponsorlijst en logo zij-aanblik
 

EEN  FANTASTISCH  EINDRESULTAAT  !!!

voor meer foto's van maart/april 2007 >>>>

 

BOUW VAN DE TOILETGROEP (v.a. dec. 2006)
 

Vanaf half december is er buiten begonnen aan de bouw van de toiletgroep voor de kinderen. Het wordt een solide constructie van steen met een betonnen dak. Er komen 6 aparte ‘sta-toiletten’. Uit hygiënische overwegingen hebben we ervoor gekozen de toiletten binnen in helemaal te betegelen. Elk toilet wordt ook voorzien van een kraantje. Aan de buitenkant komt een grote wasbak met 2 kranen. Er zal een slanghaspel opgehangen worden zodat de toiletten dagelijks schoongespoeld kunnen worden. De deuren zullen t.z.t. allemaal een verschillende vrolijke kleur krijgen.

 
De fundering wordt gemaakt.  De stenen worden handmatig uitgeladen en kan er begonnen worden met de bouw.
beetje bij beetje wordt het een geheel. Nadat het dak gelegd is worden de deurposten geplaatst
buitenkant is klaar de geplaatste sta-toiletten het tegelwerk bijna af
deuren zijn geplaatst zo ook kraantjes en wasbak
 

Eind maart bij mijn aankomst in Pokhara was niet alleen de school bijna klaar, maar ook het toiletgebouw. Een aantal mensen hebben ons in de afgelopen maanden via de mail foto’s gestuurd over de voortgang van de bouw. We waren dus wel op de hoogte van alles, maar in het echt zag het er allemaal toch veel groter en mooier uit. Het enige wat er nog aan ontbrak waren de beloofde leuke kleurtjes op de deuren. Alles stond al in de grondverf en konden Femke en ik meteen aan de slag. De deuren moesten minimaal 2x geverfd worden, want de kwaliteit van de verf liet soms wel een beetje te wensen over. Een paar dagen later was het toiletgebouw niet zo maar een toiletgebouw meer, maar een in het oog springende kleurrijke plek waar de kinderen met plezier hun behoefte willen doen.

Het rijstveld van toen heeft plaatsgemaakt voor een prachtig oranje/wit schoolgebouw, een heel groot speelveld, een vrolijke speeltuin en een  kleurrijk toiletgebouw. Al met al is het een plek die een fantastische atmosfeer uitademt. Maar vooral een plek waar vele kansarme kinderen kunnen gaan leren en spelen. 

NAMASTE, 

Julia en Brigitte
 
OOK  HET  TOILETGEBOUW  IS  SCHITTEREND  GEWORDEN !!!
 
Met dank aan Laxmi, Herna, Dick, Femke, Ivo en Maaike, Stephen en Tineke en Linda en Ger voor het maken van de tussentijdse foto's van de bouw !!!
 

                                                                       

                                                                                                                                       terug naar boven